Breeze hotel Amsterdam is een ‘waterval’ van Energie

Een ‘waterval’ koelt in de zomer de buitenlucht af tot een temperatuur van ongeveer 18 graden. In de winter springen warmtepompen bij om de lucht op kamertemperatuur te brengen.

Het Breeze hotel in Amsterdam zorgt met een extra gebouwschil en daarmee een optimale ventilatie voor een ‘waterval’ van energie. Een voorloper in de circulaire bouw!

De ideeën van ontwerper de heer Bronsema over een natuurlijke airconditioning zijn geïnspireerd door de natuurlijke klimaatbeheersing in een termietenheuvel.

Met een overheidssubsidie van ongeveer 1 miljoen euro begon Bronsema in 2007 aan de ontwikkeling en al snel had hij een theoretisch concept. Dat valideerde hij met computer- en fysieke modellen, en legde hij vast in een proefschrift over natuurlijke airconditioning (2013).

Het oorspronkelijke concept van Bronsema bestaat uit een installatie op het dak die wind opvangt en het gebouw in stuurt, maar ook wind opvangt om turbines te laten draaien. Dat laatste bleek echter niet haalbaar op de locatie van het relatief lage Hotel Breeze.

In plaats daarvan wordt er nu wind (=lucht) naar een verticale constructie in het midden van het gebouw gestuurd, de Klimaatcascade. Hier worden bovenin druppels water van 13 graden Celsius het kanaal in gesproeid.

Door deze waterval wordt in de zomer de buitenlucht afgekoeld tot een temperatuur van ongeveer 18 graden. In de winter springen warmtepompen bij om de lucht op kamertemperatuur te brengen.

De waterdruk die de cascade door de neervallende druppels oplevert, zorgt verder voor de toevoer van de lucht via luchtverdeelkanalen naar de hotelkamers. Ventilatorconvectoren zorgen uiteindelijk per kamer of ruimte voor de individueel gewenste temperatuur. Ondertussen worden de waterdruppels in de kelder opgevangen, gewassen, gefilterd, gekoeld en weer teruggepompt naar de sproeiers.

Breeze: Waterval van energie

In de hotelkamers wordt de lucht via de badkamers afgezogen en naar de bodem van twee zonneschachten gestuurd. Deze worden met behulp van zonlicht opgewarmd, waarna de lucht vanzelf stijgt. Door gebruik te maken van thermische trek werkt dit systeem ook zonder zonlicht, zolang het buiten maar kouder is dan de lucht in de zonneschoorsteen. Bovenin deze schacht zorgt een warmtewisselaar ervoor dat de warme lucht wordt gebruikt om water op te warmen (voor tapwater en opslag in de bodem). Daarna gaat de afgekoelde lucht het gebouw weer uit.

Copy Paste

Een vergelijkbaar concept is toegepast door het studententeam Amsterdam dat met een dubbele gevel voor een ventilatiesysteem zorgt waardoor het ‘ronde’ gebouw ‘De RecycleBoulevard’ nagenoeg geen warmte of koeling nodig heeft om behaaglijk te zijn.

Architecten vinden het over het algemeen wel een mooi concept, maar hun adviseurs doen liever wat ze al gewend zijn te doen voor hun honorarium. Het kost ze anders meer tijd en geld. Dit verhaal, een heel energiezuinig concept, moet daarom nog veel beter in beeld van de bouwwereld komen.

Video

Het zogenaamde ‘Earth, Wind & Fire’ concept werkt beter naarmate een pand hoger is. Vijftien meter is ongeveer het minimum. Ben Bronsema: “In een heel hoog gebouw wordt de cascade onderverdeeld in kleinere eenheden. Anders leveren de systemen zelfs te hoge druk- en trekkrachten op. Dat heb je helemaal niet nodig. De toe- en afvoer van lucht binnen het gebouw, en de daarbij benodigde druk, is overigens niet haalbaar zonder hulpventilatoren. Je blijft afhankelijk van wind en zon en zo’n hotel moet 24 uur per dag kunnen blijven draaien.”

Optimale koeling

Vanaf de stadsverwarming is er ook extra capaciteit maar Bronsema denkt dat die niet nodig zal zijn. Zelfs bij een buitentemperatuur van ongeveer 30 graden blijkt het hotel slechts zeven van de negen sproeiers nodig te hebben om lucht af te koelen en die met de juiste, lagere temperatuur naar de hotelkamers te sturen. Is er onvoldoende warme lucht aanwezig, zoals in de winter, dan wordt de lucht voorverwarmd met dank aan het ’s zomers in de bodem opgeslagen warme water (warmte-koudeopslag).

 

Lees ook